Mescid-i Aksa
Mescid-i Aksa Siyonistlerin ilk mescidimize ve tüm islam alemine yönelik provokasyonları bitmek bilmiyor. Peki biz, müslümanlar, gittikçe artan bu saldırılar karşısında neden bu kadar sessiziz? Sesimiz neden bu kadar cılız çıkıyor? Neden ayrı düştük birbirimizden? Acaba tekrar ümmet olabilecek miyiz? Usta şair Akif İnan yıllar öncesinde Mescid-i Aksa'nın bu yalnızlığını, boynu büküklüğünü ve bizim ses çıkaramayışımızı ne güzel de anlatmış? Sevdası Kudüs olan, ümmet olan, Mescid-i Aksa olan/ olması gereken bizlerin tekrar tekrar okuması, tekrar tekrar bu bilince varması gerekiyor. İşte "Çağın Soylusu" Akif İnan'ın o dizeleri... Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu Varıp eşiğine alnını koydum Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu Gözlerim yollarda bekler dururum Nerde kardeşlerim diyordu bir ses İlk Kıblesi benim ulu Nebi’nin Unuttu mu bunu acaba herkes Burak dolanırdı yörelerimde Mi’raca...